ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ
Λύχνε, σὲ γὰρ παρεοῦσα τρὶς ὤμοσεν Ἡράκλεια
ἥξειν κοὐχ ἥκει· λύχνε, σὺ δ’, εἰ θεὸς εἶ,
τὴν δολίην ἀπάμυνον· ὅταν φίλον ἔνδον ἔχουσα
παίζῃ, ἀποσβεσθεὶς μηκέτι φῶς πάρεχε.
ἥκω & komen
δολίος & verradelijk
ἀπάμυνω & afweren, wreken
παίζω & spelen, dansen
ἀποσβεννυμι & uitdoven
φῶς & licht